vakitsiz yaðan karlar yüreðimi üþütsede hep bir ýsýnma telaþýyla yazýyorum þiirlerimi donmuþ parmaklarým kalemin beline sarýlmýþ kaðýda akýyor ara sýra bu aralar kenarda durduðuna bakma yazacak yürek ýssýzlýðýndan bitap hep gürültüyü sevmiþimdir bilirsin hayatýn kenarýna kurulmuþ masalardan çýnlayan kahkahalar neden benim yok dedirtse de severdim iþte baþkalarýnýn mutluluðunu gözyaþýný izlemektense.
hayalleri kýrýlmýþ her insan gibi yapýþtýrmaktan yorgun öylesine seyrediyorum olup biteni býrak daðýnýk kalsýn diyorum býrak inceldiði yerden kopsun
ne kadar konuþsam da duyabildiðin kadarýný anlatabildim sana halbuki ne çok acý saklýydý cümlelerimde ah bir okusan ne çok isyaný gömdüm kelimeler arasýna piþmanlýklarýmdan bahsetmiyorum bile.
yalnýzlýðý seyrediyorum baþým pencere pervazýnda yürüyen, koþan ayaklar geçiyor kaldýrýmdan geleceðe ertelediðim her duygu býçak gibi göðsüme saplanýyor aðýrlaþýyor baþým düþüyor sensizliðin girdabýna dönüp duruyorum etrafýnda elim yüzüm(n)e dokunuyor yýllardýr uyuyan duygular kapatýyor gözlerini kim bilir ne zaman bulunup uyandýrýlacaklar.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.