burasý yalnýzlar ülkesinin sürekli nemden yosun tutmuþ en bedbaht sokaðý hemen köþede serili hasýrda yokluðunun kaburga izi ben doðduðum yerdeyim hala.
burasý aðlamaktan kör olmuþ Ýbrahimlerle dolu elinde kazmasý Ferhatlar Þirinlerin ayak izlerinde yürümekte daðlar üstlerine yýkýlmýþ Aslýlar yanmakta Keremlerin gözü önünde ve bir fasýl daha geçmekte ömürden ben Züleyha gül yüzlü Yusuf’a vurgun sevilmediðini bilen yüreðim darmadaðýn toplamakla meþgulüm parçalarýmý.
yanaþan her dolmuþun camlarýnda gözlerim senin izlerini sorguluyorum her inen yolcu yabancý bu aralar her inen yolcu ben gibi saçlarýnda beyazlarý sývazlar ama sahte bakýþlarda sahte aþklar türemiþ çarpa çarpa geçiyorlar yüzüme.
az önce bir kýrlangýç yuvasý daha talan edildi göç mevsimine çok var buralarý karanlýk buralarý rutubetli gömdü kanadýna baþýný týpký ben gibi gözleri gelmeyecek vuslatýn sýcaklýðýnda ölümü özledi en çok adsýz ölen her evsiz gibi kimsesizler mezarlýðýnda açtý son kez gözlerini ismini söyleyip yumdu hayata yumruðunu.
burasý yalnýzlar ülkesinin taþsýz mezarlýðý.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.