SEN GİDERKEN

bu akþam bir hüzün var yüregimde taþarcasýna
suskunluðumda boðulan duygularým acý çekiyor
gözlerimin yaþlarýný gördünmü sen giderken
dönüpte birkez olsun bakmak istedinmi ardýna
sen hiç yýkýlan bir adam gördünmü hayatýnda

giderken bir demet karanfil koymuþtunya masaya
hepsi yaþýyorda bir tanesi yaralý benim gibi
solup kuruyan yapraklarýný dökmüþ etrafýna
bide soruyorsan eski neþesi yok artýk yüzünde
sen hiç sevda acýsý çeken adam gördünmü hayatýnda

en son ne demiþtin hani yine seversin unutursun
ne kolay söylemiþtin týpký bir þiir gibiydin
aslýnda ilk defa yalansýz konuþuyordun benimle
üzülme bak bende üzülüyorum demiþtinde gitmiþtin
sen hiç kaderine küsmüþ bir adam gördünmü hayatýnda

öyle doluki yüregim haykýrsam daðlar oynar yerinden
senli kalbimi kime nasýl anlatayým bilemiyorumki
gidiþine sustu tüm kainat gidiþine küstü umutlarým
ellerimin yumrukladýðý duvarlara sor istersen kendini
sen hiç sevdasýna yenik düþen adam gördünmü hayatýnda

giderken gördünmü bulutlarýn ardýndan döktüðü yaþlarý
papatyalarýn güneþe gülümseyen simasýnýn asýldýðýný
peki ya sana aldýgým sarý kanaryanýn ölüm uykusuna yattýðýný
geride kalanlarýn sensiz nefessiz kaldýðýný gördünmü
sen hiç aðlayan adam gördünmü hayatýnda bee gördünmü....

Erkan Sezgin

Sosyal Medyada Paylaşın: