Gelirim düşünmeden

Gelirim düþünmeden

Sen misin? ölen.
Sen misin ? suskunca serilen denizlere.
Kaç bin yýl, kaç mevsim örtüldü üzerime.
Gelirim düþünmeden, çýblak ayak, sere serpe, süzülen kanlarýmla.
Hangi yöne, hangi yere söyleme.
Rüzgar tutar yüreðimin ellerini gelirim.

Tek kaldým aklý ile duran, yüreðine dayanan.
Çýlgýn yine, kudurgun þu doymak bilmez karartýlar.
Gelirim tek baþýma, yüreðim ve ellerim tutunur yýldýza,
Karanlýk nedir ki þu ölümsüz aklýma!
Dün öldü bügün yine yolunda!

Ruhumu kanatan kamçýlar gibi sorumsuzca fýrlatýlan þu sözler...
Döndüm bütün yönlere, söyledim gün biter diye...
Gel tutun sen de þu ölümsüzlüðe giden sefere!

Sidikten yosun tutmuþ duvarlar gibi suratlar,
Köhne, virane ve zifiri bir yalnýzlýða mahkum edilmiþ ruhlar,
Kaybolup gidecekler.


Sosyal Medyada Paylaşın: