Gitme diyorum sana gitme Tut seni saran kollarýmdan Tut seni seven kalbimden Yapýþ o kalbin sevgiden yapýlmýþ kalesine Bir zamanlar inþa ettiðimiz seninle Bitme diyorum sana bitme Yaþatmamýz gerekirken bitirme bizi Böyle bitmesin,yaþanacak onca þey varken Birbirimize daha fazla sarýlmak duruyorken Yitme...yitip gitme benden
Karlý bir günde yürüyelim seninle Soðuða aldýrýþ bile etmeden Ne dersin? Islansýn ellerimiz Sevgi sözcükleri fýsýldasýn dillerimiz Ve üþüyelim o havada,üþüyelim.. Dur düþleyeyim..ne kadar güzel olurdu Bir çardak bulup oturalým sonra Tepesine çardaðýn kuþlar konsa Ýkimizi konuþsa..ne kadar güzel olurdu Ve keþke o an zaman dursa
Bir þehir var kafamda Sen ve ben varmýþýz orada Duvarlarýnda isimlerimizin olduðu evler Gidelim mi oraya,þimdi,geceyi beklemeden Gündüzün bu vaktinde koþalým senle Dinle..orada daha mutluyuz sanki Bizim mutluluðumuzu engelleyecek kim ki? Ve seninle doyasýya gülen bir çocuðum; dünki Seni çiçeklerden nergise benzetiyorum Görünce gözlerim yüzünü; bitiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buruk Sayha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.