EYLÜL YAĞMURLARINDA

Ne de olsa gidiþin nemli bir sonbahar sabahýydý...
Yok yere gelmeni bekledim yýllar boyu...
Kolu kýrýk ,boynu bükük yalnýzlýklarýmý sardým boynuma
Kendimi unuttum aynalarda baþtan ayaða

Caddeler seni sayýklamýyor artýk...
Kulaðýma seslenmiyor bulutlar adýný
Yarý yoldan dönüyor sevdalarým..

Her yürekte misafir olamadým gitti, biliyorsun..
Kaldýramaz her baba yiðit sevdalý türkülerimi
Yanýktýr,acýdýr,aðýrdýr sevmelerim...

Þimdi hasretim desen de ne farkeder;
Dilin tutulsa aþkýmdan ,gözün görmese kimseyi
Kalbin dursa beni görünce .....
Ne farkeder ki ....
Aþk türkülerimin sesi kýsýk artýk...

Çýkýp sokaða eylül yaðmurlarýnda
Islanmak geliyor içimden
Hiç büyümeyen çocukluðumdan
Bir þarký çalacaðým...

Annem olsaydý ,sevda türkümü
Baþka bir türlü dinlerdi biliyorum
Sana ta uzaklardan aþkýmý uðurlarken...
Gözyaþlarýmla aþka susamýþ ruhumu gönderiyorum...

Semiray Emre/Samsun/2015-09-25

Sosyal Medyada Paylaşın: