niçin senden vazgeçemiyorum bilmiyorum ki beni sarmaný beklerken içimi deþip geçmene bile gülümsüyorum içimdeki þey seni sarmaktan kömür tozuna döndü yine de seni sevmekten vazgeçemiyorum bilmiyorum ki
sen beni sarmazsýn bana yasaksýn ve aðzýndan çýkanlar ayrýlýk saçýyor her seferinde yine de o þeker dudaðýn var ya ben onu yerim zehir gibi ölüm fermanýma imza atar gibi ama sende benden vazgeçmezsin deðil mi yazdýðýn fermanýn hakký için vazgeçme!
ben senden niye vazgeçemiyorum aþk için kur idam sehpasýný kalbinin en kalabalýk yerinde kýsa bir halata at ince düðümleri sen düðüm atmada mahirsin bilirsin kalbimde ne çok düðüm var attýðýn ve cellat gözlerine emredip vurmadan ayaklarým altýndaki iskemleyi Oku! beni tir tir titreten ayeti
["Gerçek þu ki, sen sevdiðini hidayete erdiremezsin. Ancak Allah, dilediðini hidayete erdirir. O hidayete erecek olanlarý daha iyi bilir." (Kasas: 28/56) ]
fuzuliM
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.