de
Bensiz...
Bensiz..
Bir fýsýltýyla, bir hafiflikle daldým,
Kimi zaman uzak, habersiz...
Kimi beklemekte olan geçmiþ,
Öyle bir geçmiþ ki unutamadýðým;
Her aný acý, her aný hüsran,
Her aný, benle bensizlik kokar..
Gerçek, bir çorap gibi ayaklarýma sarýlmýþ,
Ve bir atký gibi sýkmýþ çoðu zaman boðazýmý,
Umut, bir bakýmlýk saat olmuþ,
Bir üflemelik kandil alevi.
Son bir alýmlýk nefes olmuþ,
Tüterken Ýstanbul’un caným hasretleri,
Her aný benle bensizlik kokar.
Varlýk olmanýn kurduðu bir tuzak gibi sinsi,
Bende geç kalmýþ olmanýn mutsuzluðu,
Yýllar sonra bir þey yapamamak olmanýn,
Ve o olmanýn arkasýnda gizlenmek yýllarca,
Faltaþý gibi açarken gözlerimi her sandýðýn sana,
Her aný benle bensizlik kokar...
deepmirror
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.