Açýldý uyku sersemi pencere kanatlarý.
Yaþanmýþlýðýn özlenen kalýntýlarý yansýmakta
camýn aynasýndan.
Iþýk parýltýlarý okullu çocuk siluetleriyle oynaþmakta.
Ýmreniyorum güleç yüzlü çocuklara, seyrederken...
Daha dün kandýrýlmýþ çocuklarý görmüþken,
Hantal bir aðýt serpiþtirerek medyun dudak uçlarýmdan
Çocuklardan saygý istiyorum sevgi vadederek...
Bu kadar çok iyimserliði nasýl öðrenmiþ olabilirim,
bilemiyorum...
Çok kafa yormuþumdur umursamasýz doðurganlýklara
/doðurulan her yeni umursamasýzlýða./
ufacýk da olsa bir saygýnlýk kalmadý
sevinçleri gözümde gülümseyen
çocukluktan geriye...
Oysa bir köy var gözlerimde saklý
ve korkularýma annemin gece yarýsý tesellileri,
ezbere bildiðim anne þarkýlarý
ve her biri bir baþka umut vadeden yýllarýn büyüttüðü
kavak yelleri
ve daha neler neler...
Kurudu zeytin dallarý,
dünya kurudu...
Sömürge çocuklarýna
kalmadý bir þey...
Kemnur (Kemal Paracýkoðlu),Sarýmsaklý, 23-09-2015