-Çok kırılgan olurmuş ana yüreği…
AZAP
-Çok kırılgan olurmuş ana yüreği…
Ey kadýn sen bir Zümrüdü Anka kuþuymuþsun
her kanat çýrpýþýnda ortalýk toz duman olur ya
gücüne Sultan Süleyman bile hiç güç yetirememiþ
hep de uçmak istermiþsin sen özgürce
kimseye özgürlüðünden bir zerre bile borç vermezmiþsin
bulut üstüymüþ yer ve yataðýn gizemlice
göklerde kanat çýrpmadan da duramazmýþsýn
çok çok aðýr yükleri taþýmaya muktedirmiþsin ya
hayat sana hep výz gelip týrýs geçermiþ
söyle ey kadýn sen nelere nasýl hakim olmuþsun böyle
erkekler avuçlarýnýn arasýnda kalýrmýþ doðrumu söyle
dünyayý bile parmak uçlarýnda döndürüp dururmuþsun
oysa bir çocuk senin için kainattan bile aðýr çekermiþ
ne denli gayret edersen et kaldýramazmýþsýn yerinden
ne beden ne kanadýn dayanýrmýþ
bir çocuðu yerinden kaldýrýp da alýþta uçurmaya
çivilenir gibi kala kalýrmýþsýn sen küçük bir çocuk karþýsýn da
ve küçücük bir çocuktan baþka da
bir kadýný asla kimse yerine bir mýh çakar gibi baðlayamazmýþ
bir kývýlcým bile yetermiþ her þeyi yakýp da yýkmaya
küllenmiþ ateþler kadar kin taþýrmýþ senin o yufka yüreðin
tutuþmuþ bir orman gibi
yakýp da yýkmadan kökünü de kurutmadan
hiç sönmezmiþ ki senin o kor ateþin
ömür zor ve de çokta çetrefilli
inleyen yüreklerin gözyaþlarý bile kurutmamýþ
içinin heyelan varý heyecanýný
oysa örtülü ödeneðinin haddi hesabý da yokmuþ
kalbin bir kýrýlmaya görsün bir kere
umman bile yetmezmiþ hýrsýný söndürmeye
ve kadýn hep yalnýzmýþ
her þey ondan beklenirmiþ ya
bunun için ona kul ol denmiþ
korkuldukça o inanýlmaz gücünden
o nazik ve kýrýlgan bedenlerden
o yüzden hep kaba kuvvete baþvurmuþlar
ana yüreðini parçalamak uðruna
dünyada güzel olan ne varsa katletmiþler
ana yüreði bu
her þeye gücü yetse de
beli kýrýlýrmýþ çocuðunun karþýsýn da
þaþkýna dönermiþ onsuz baðlanýrmýþ eli ve kolu
bir ömürdür de kadýn
göreceli güzelliðin en görkemlisidir de kadýn
ruhun besleyen tek gýdadýr da kadýn
çiçeklerin en muhteþem midir gönlü hür bir kadýn
anadýr ayný zaman da apak sütü ilen
ayný zamanda Allah’ýn bize bir emanetidir de kadýn
koruyup da kollamak üstümüze vazifedir tüm gönüllere
oysa ki bir kadýn birde küsmeye görsün aniden
tufan olur ateþ olur da þimþek þimþek çakar tüm ümitlere
dünyasý hemen kararýr gömer hayatýný karanlýk dehlizlere
hadi gel de þimdi de çýkart çýkarta bilirsen içinden…
(23.09.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.