Defterim yine hasret kokuyordu. Yüzümde ayný, yine ayrýlýk renginde... Mürekkep kururken bakýþlarým ýslatýyordu harflerin aralarýný. Yine ýslaktý caddeler! Bulutlar aðlamýþtý ayrýlanlarýn yüzüne. Anýlarýn solmaz gül yapraklarýna sinmiþti bakýþlarýnýn güzelliði. Ve... Yine efkarlýydý kalbim, tozluydu düþünceler. Bir film þeridiydi hayatým. Ve sen en acýmasýz yönetmendin hayat sahnesinde. En zorlu roldü bana verdiðin... Sen daðýtan bi tufandýn, bense ölüme direnen bir fidan. Ama sonuç deðiþmedi, Dilinle de, gücünle de kýrdýn beni.. SON DÝRENÝÞ VE TEK SEVDAM!
Akabe-i Þairem
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrem Züleyha Çetin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.