ANNECİĞİM

ANNE
ANNE SANA HERKES HALA DÝYORDU

Annem bir yýl önce göçüp gitmiþti
Acýlarým hazin oldu Annecim
Aðzýndan bir damla zemzem içmiþti
Gözlerime yaþlar doldu Annecim.

Hýçkýrýklar döndü çaðlayan suya
Boðazýmda nefes kuru kuruya
Elli üç yýl önce gördüðüm rüya
Neden böyle çabuk soldu Annecim.

Elinden elimi alamamýþtým
Yaþ dolu gözümü silememiþtim
Ölüm vuslat diye bilememiþtim
Ecelin ansýzýn geldi Annecim.

Yoktu yaþlýlýðýn hiç bir çaresi
Öpüp koklamanýn tamda sýrasý
Baktým çok sýzlýyor gönül yarasý
Izdýrap canýmý deldi Annecim.

Rabbim günah yazmaz büyük yaþýna
Doksan kere geldim kabrin baþýna
Hala diye yazcam mezar taþýna
Kara toprak seni aldý Annecim.

Öðüt ile söylediðin sözlerin
Yüksel de dir eskimeyen izlerin
Üsgel diye bana gülen gözlerin
Artýk benden ayrý kaldý Annecim
Yüksel senden sonra öldü Annecim.

Mekanýn Cennet Olsun Anneciðim.

Yüksel Akdemir...
Sosyal Medyada Paylaşın: