Ýlk gördüðüm o yere hasretinle gitsemde, Yine bir hazân gelmiþ yapraklar dökülüyor. Dikiþ tutmaz gönlüme ne yapsam ne etsemde, Eski bir libâs gibi yamasý sökülüyor.
Bir gün gelirsin diye yollarýný beklerken, Umurunda deðilmiþ ne gözyaþým ne acým. Günden güne kahrolup derdime dert eklerken, Lôkman’da bulunmaz ki benim gönül ilacým.
Sonbahar deðilmiydi seni benden ayýran, Vuslât denen bu kervan uðrayýp da almadý. Kimsesizler kimsesi olsun beni kayýran, Yýllardýr sürgündeyim senden ümit kalmadý.
Nedâmet ýrmaðýnda yundum,arýndým derken, Söz dinlemez ki gönlüm baþýna buyruk olmuþ. Tan yeri ýþýyanda kalkýp gitsem de erken, Hasbahçe’nin içinde tomurcuk güller solmuþ.
Hýçkýrýklar düðümlü boðazýmda bin hece, Solmayan ne kaldý ki hâki renginde hüzün. Sözler sükût ederken bitmeyecek bu gece, Ay düþmüþ sularýmda görünmüyor ki yüzün
.............................Karedelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardelen26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.