O GÜNE KADAR

Anlamsýz gelirdi aþk ve sevgi,
Nerden bilebilirdim.
Bir gün kapýmý çalýp içeri girebilecegini,
Sende seversin derlerdi,
Gülüp geçerdim...
Uzaktý bana aþk ve sevgi,
Anlamý olmayan bir boþluk,
Ama o gün dogdugum gün,
Seni gördüm..
Anladým ki sevgi bu olmalýydý.
Kucakladým sevgiyi artýk beni býrakamazdý.
Masum,ürkek ama gururlu bakýyordu.
Gözlerimi gözlerinden alamýyordum.
Uzattým ellerimi çekti ellerini
Anlatýyordu aslýnda herþeyi gözleri..
Ama ben kalbime yenik düþtüm..
Yenilmeme ilk defa seviniyordum.
Umrumda degildi gurur koþuyordum.
Gündüz gözlerimde gece rüyalarýmda
Sonunda yakaladým onu býrakamazdým..
O kalbim yüregim ve beynim
Haykýrýyorum þimdi...
Seni seviyorum
Sevgili eþim, çocuklarýmýn annesi...

Eþime ait bir þiir sizinle paylaþmak istedim.


M.BAÞKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: