Nazra

Neyzenin üflediði nefeste saklýsýn sen
Senin sesin yükselir uyuduðunda þehir
Gönlümü hapsettiðim mahbeste saklýsýn sen
Sensin güneþ batýnca gökte beliren mehir

Ellerinle topladým yediveren gülünü
Her gülün yapraðýnda bir yaram var kanýyor
Hatýrla ki Adem’i topraða çeken günü
Hatýrla aþk ateþi o gün bu gün yanýyor

Vehimle dolup taþan aklýmý oy demirle
Dilekler sensiz olmaz umutlar sensiz yetim
Dalgalansýn denizin yüreðime demirle
Seninle aydýnlýða kavuþsun þu suretim

Köylü aksaný gibi yadýrganýrým Nazra
Sen olmazsan dökülür meyveye duran çiçek
Her sabah ve her akþam kapýma vuran azra
Söyle daha kapýda ne kadar bekleyecek

Ýsmini bir kez desem yýldýzlar düþer yere
Denizler ve nehirler kurur ateþin ile
Gedik açýlmýþ gibi gözlerinden mahþere
Gelmiþ geçmiþ mahlûkat seninle gelir dile

Susuz kalan bir gülün solan yapraðý yüzüm
Sensiz çekilmez elbet bu kahýr ve bu çile
Ne olursun gel artýk kaç zamandýr öksüzüm
Söyle ne kadar yaþar yürek bu hicran ile

Nara düþen pervane sele kapýlan kuþum
Nazra bu yangýn yeri ancak senle yeþerir
Hazan mevsimi esen soðuk rüzgar olmuþum
Ah Nazra bir meleðe zulüm nasýl haz verir

Þu yazgýmýn rengini ak eyle ne olursun
Yeniden doðsun dünya bir bebeðin gözünde
Dalgalansýn denizin sevda kýyýma vursun
Kutsal bir sese bürün, artýk yanýndayým de

Sosyal Medyada Paylaşın: