Aþk imkansýzdýr bazen Susar bütün kelimelerin Ansýzýn kaybolur cümlelerin
Karanlýkta yürümek gibidir aþk Yolsuz izsiz ilerlemek Tutunmak isterken düþmek Düþüpte bir daha kalkamamak
Papatya tarlasýnda yürümek gibidir aþk Elele tutuþup gelincik toplamaktýr Sanki sonsuzu yudumlamak kana kana
Ve karanlýðý çökerken aþkýn her yana Kör olur bir çýrpýda gözlerin Kaybolur umudun aþktan yana Çok yakýn olsa da göremezsin Uzaklardaysa hissedemezsin Ey aþk Ýþte yine yaptýn oyununu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer KURU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.