Ekþi bir þaraptý hayat. Ýhtiyar içinse hayattý þarap. Yýrtýlmýþ paltosu. Belkide geçmiþ dolu için. Sakladýklarý gözlerindeydi bu gece. Parasý bitmiþti.
Ýhtiyar gülüyordu bu gece. Ýçi çalmaya hazýr bir saat, Mahkumiyeti sevmiþti o, Özgürlük en büyük tutsaðýydý bir zamanlar. Baktýklarý sözlerindeydi bu gece. Umut etmek için çok geç. Zaten parasýda bitmiþti.
Ýhtiyar insandý bir zamanlar. Kaybettikleriyle öðrendiði bir yaþamý, Hileyle kazandýðý sevdalarý vardý. Þarabýndan önce çayý, Son sözünden önce, Önsözleri vardý hayata her birini çaldýlar. Gidenleri geçmiþindeydi bu gece. Sustuklarý çok uzakta þimdi. Huzur muydu kalan ?
Ýhtiyar evliydi bir zamanlar. Mutsuzluða baðlamýþtý mutluluklarýný. Terk edildiði o kýþ, Alev alevdi yaþadýklarý. Umut dolu bir hapishane Özgürlük haritasýydý ranzasý. Gücün bedelini yaþýyordu ihtiyar. Yalnýzdý.
Sanki geri dönecekti. Ýhtiyar ihanet etmiþti kendisine. Bu gece anma vaktiydi o güzel günleri, Sýcacýk ekmek misali, Ucundan koparýp, Eh birazda fýrça yediði.
Mahallenin aðýr abisiydi bizim ihtiyar. Yokuþlu sokaklarý da aðýr aðýr çýkardý. Kimi zaman bir yetime baba, Kimi zaman çok zengin sanýrdý kendini. Kendine verdiði görevdi, Yaþanmamýþlarý yaþanmýþ sanmak. Þarabý bitmiþti bu gece. Hayallerini bulmasý lazýmdý. Sahi ya, Nerdeydi þu kefen parasý ?
Vesselam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kötü Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.