Aþk kýyýsýnda topladýklarýn. Vazgeçmicekmiþ gibi vazgeçtiklerin. Silinen küçük hatýralar gibi. Gidiþini izlersin. Senden gidenlerin. Geri dönmezler.
Kýrýlýr hayat. Çocukluðun gelir aklýna amansýz. Yakar seni o öpüþler. Dudaklarýndan intikam süzülür. Kalbinden yangýn. Çaresi yoktur. Bitmesi gerektiði gibi biter herþey.
Son sözüm. Ölüme armaðan ettiðin nefesler. Þiddetli sevdiðin heyecanlar. Ve kaybolduklarý gibi, Aramaktan korktuklarýn. Sarhoþ ederdi hayat seni. Kadehlerin taþar.
Umuduna sýkýlýr her kuþun. Bir bakýþ. Yüzlercesi. Ve tekrar ettiðin yeni günler birikir Yýllarýn senden gider Ve sen gökyüzünden ararsýn yerin dibine gömdüklerini. Ruhlarýný çarmýha gerdiðin gün. Bir kaç çivide kendini saklamýþtýn. Unuttun mu
Sonralarý en çok öncesini seversin. Anýlarýn hesap sorar. Bela olur sana yaþadýklarýn. Yanýnda gezdirdiklerin. Ýhanet yüklü bulutlar devrilir üzerine. Yelkenlerin yalnýz Liman aramaktan korkarsýn. Demirlediðinde kaybetmemek için birþeyleri.
Sesinde yalnýzlýk vardý kadýnýn. Ve adam tebessüm ediyordu. Ýkiside kaybetmiþ. Kazandýklarýný sorguluyor. Ve adam gitme demek için Kaldýklarýný feda ediyordu hayat adýna. Aþk adýna bir kaç kýrýntý. Hiçbir zaman aþk deðildi.
Yalnýzlýk. Gözyaþlarýn kadar acý çekmezdi. Günlerin hiç yaþanmadýðý günlere dönüþür. Cenneti düþünerek yaþadýðýn cehennemler birikir. Biz arafta kalmýþ gibi Merhamet beklerdik günahlarýmýzdan. Ýlk baþta affedilmek için.
Gökkuþaðýný tutabilmekti sahip olduklarýn. Her renge farklý bir anlam yüklediðin. Bir daha dönmeyecekmiþçesine kaldýklarýn. Gitmiyordu o yolun çilesi. Yazdýðýn þiirleri kurban etmek gibi, Hayat bir neþede siliyordu Bin hüznünü.
Rüya.. bitti.. Þimdi güneþten nefret etme vakti. Yarýnlarýndan korkma. Hayallerini hatýrlama vakti. Teker teker unutacaklarýn, Ve çok oldu öðreneli hiçbirþeyliðini. Doðru olan gerçek olmayandý. Yoksa yasaklarý sevmek. Sevaplarýndan her zaman daha gerçekti.
Yalanlar süslü bir maskeydi. Kuþandýðýmýz ilk silah. Ve kendimizi öldürdüðümüz tek taraflý cinayetti. Þimdi gözlerine kent demiþ kadar, Þehir mezarlýk dolu. Ne yaþayan var, ne ölen. Ne unutan var , ne seven.
Zamandan seç kendine bir unutulacak. Ýþte o hergün yaþanacak. Sen aklýnla unutmuþ kadar gerçeði, Ben kalbimle sevmiþ kadar yalanlarý, Adý olmayan yaþadýklarýmýz, Ve sessizce uðurluduklarýmýz için; Oysa tek dilekti mutluluk.
Zaman benim olsun, Kalan senin. Hayat düþürmek için kaldýrýrdý yerden hayallerimizi. Þimdi öyle bir veda giyin kendine, Ýyi baktýklarýn, Artýk hiç olmayacak.
Vesselam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kötü Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.