Göðün göðsünü deþtiler
ben henüz çocuk
sen henüz çiçek
Ben içimde þiirler büyüttüm Zühre
yoksulduk biz sana
sen
içindeki
Kuþ yalnýzlýðýnda büyüttün bizi
Kýrk kapý kýrdýk Zühre
derviþlikten deðil
soðuktan
üþüyordu beden...
Kýrk gün çaldýk Zühre
azgýnlýktan deðil
açtýk...
Dün söktüler sana giden
tren raylarýný
Komünist vagonlar geçiyormuþ burdan
bizim öküzün Trene bakýþ zevkine vuruldu bir darbe
Unuttun mu bizi Zühre
Unut bizi
Unut
Uyut bizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.