Benim ellerim sancýlýyor artýk
Ya senin ayaklarýn hiç karýncalanmadý mý
giderken Zühre...
Kentler bölüþüyor hikayemi/zi
Mülteci elvedalar býraktýn göðsüme
Gýrtlaðýma takýlýyor hâlâ adýn
Ne kadar güneye gitsemde
Üþüyor hâlâ ayaklarým
Dörtnala bir yalnýzlýk bu Zühre
Medeni bir yaný bile var
Eziyor evet
Öldürmüyor sade
Yakýyor evet
Soðumuyor sade
Bir orman büyüyor içimde
hayýr bir makilik
çalý çýrpý
Sen en çok böðürtlen severdin diye
Dikenleniyor yürek
Parça tesirli yalanlar söylüyorum yüreðime Zühre
Sahi ne zamandýr
Böyle bu yalnýzlýk
Sahi yaþlanýyoruz artýk
Sahi biz ölüyoruz
Sokaklar geçiyor içimden
karýn boþluðuma yumruk yemiþ gibi her gece
Türküler geçiyor içimden
heceleyerek öðreniyorum emeklemeyi...
Tütün sarýyor yoksulluðum
Yalnýz ve mutlu insan yoktur Zühre
Týpký
Açlýk sýnýrý altýnda ve mutlu insan olmadýðý gibi
Sade çaresizlik vardýr
Yalýn
Metalik
Acý
Bir tat gibi
Çaresizlik
Sen benim çaresizliðimsin Zühre
Hergün çýrýlçýplak bir deliriþle
Yalýn ayak
Koþmak gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.