Topraksýz bahçeye açýlan demir kapým Tel duvar manzaralý kör pencerem Odamýn yýkýk-dökük duvarlarýnda umut izleri Ve ben yükümü ranzama yüklemiþ Nereye baktýðýný bilmeyen...
Pýrýl-pýrýl bir ýþýk odamda Ve tel duvarlara yansýyan loþ ýþýklar Hangisi daha özgürdü acaba? Ve özgürlük! Herkesin kendi emeline taktýðý isim…
Þimdi sýyrýlýyor ruhum Nice umutlarýn takýldýðý Tel örgüler arasýndan
Ve Yüreðim þimdi intifada! Daha gür, imanla dolu Bazen coþkun Bazen sakin, saydam bir deniz gibi Gökyüzü benimle yansýr bir baþak dünyaya Ve bir tebessüm hüzün yaðan yüzümde... Umutlarým… Umutlarýmýz vardý yarýna dair...
Birden kalabalýklaþýyorum Küçük hücremde Sevdiðim o mahzun yüzlü insanlar... Her biri baþka duygularla sarar yüreðimi Ama Uzun sürmez Son bulur bu kalabalýklýðým Gözüme takýlan demir parmaklýklarla...
Peki, þimdi, þimdi yine bikes miydim? Hayýr! ’...Allah kuluna kâfi deðil mi?’ (zumer-36) O kulunu yalnýz býrakýr mý hiç! Ve kapanýyorum seccademe Yaþlý gözlerle... Yükselir baþým her secde ediþinde Cenneti yaþýyorum zindanda bile
Ey Vedudum! Þimdi ben nasýl þükredeyim sana? Nasýl vereyim hakkýný benimle oluþunun? Nasýl anlatayým memnuniyetimi? Affýna sýðýnýrým! Lal olur dilim, Hakkýyla zikredemez seni... Sen biliyorsun yüreðime sýðmayan sevgini Huzur bulurum her secdemde Huzur dahi aciz kalýr bu hali anlatmaya
Ýsterim senden ey Rabbim! Durmadan, yorulmadan isterim Ne zindan, ne açlýk, nede yokluk gelir aklýma Dilerim senden Ey Sahibim! Bir tek þey dilerim Sen esirgeme benden Esirgeme Rýzaný...
Sen razýysan þu günahkâr kulundan Vallahi, bin caným olsa Kurbandýr senin uðruna Bin caným doldurulsun Güneþ görmez zindanlara Hiçbir þey yýkamaz Ama sensizlik öldürür beni!
Seninle gül bahçesine döndü, Ýbrahim’in ateþi Yol verdi denizler Musa’ya Gülistan oldu zindanlar Yusuf’a Ve seninle huzur bulur yüreðim Cennet olur zindan bana... Yalvarýrým Rabbim! Beni sensiz býrakma!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Davut Daşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.