Anasý almam deyince Kadir sustu çekildi köþelere kapandý içine
Askerlik çaðý geldi gitmedi kaçtý hep kaçtý daðlara kaçtý daðlar oldu yuvasý sert kayalara sýðýndý daða taþa anlattý sevdasýný kara kýþlar geçirdi o daðlarda da yine de inmedi varmadý baba ocaðýna
daðlar dinledi yanýk sesini kucak açtýlar O’na
Aman Ayþam Yandým ben ayþam Öldüm ben ayþam Daða taþa anlattým seni Bittim ben ayþam Bittim
Kadir Onu pek çok seven ve sevdiðini ona almayan Anasýna çok büyük ceza verdi
Arasýra indi daðlardan gizlice Herkese gösterdide yüzünü Bir anasýna göstermedi
Anasý taþ bastý baðrýna Kadir diye sevdi yeter ki gel göreyim yüzünü diye çýðýrdý söz isteyeceðim onu sana dedi Uçan kuþla daðlara haber saldý gelen geçene sordu kadirini
Ama dinletemedi Artýk çok geçti Kýrgýndý kadir Taþ kesmiþti yüreði Anasýnýn son nefesi kadir diye diye bedeninden çýkana kadar göstermedi yüzünü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lütfiye Çanacık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.