Bir ah bile diyemedin...

Aðustos ortasýnda
o kara akþamda
bir aðýrlýk çöktü üzerime
anlam veremediðim
çözmeye gücümün yetmediði
sonsuzluða uyuma isteði
ruh halim bulanýk su gibi
aklým karýþýk
duymuyorum hiçbir sesi
ölüm kokuyor nefesim sanki

açýk pencereden gelen
seslerle irkildim birden
tüm gücümle kalktým yerimden
köyümün üzerinde
bir gam
bir keder
daðýldý bulutlar
bir can çýktý aniden
"Muhtar Yusuf ölmüþ dediler"
inanmadýk
inanamadýk

Doða susmuþ
gökyüzü babanýn çýðlýklarý
dolduruyor
buðday baþaklarý boynunu bükmüþ
kerpiç evlerden süzülüyor yaþlar
harman tozu yutmuþ bulutlar aðýrlaþmýþ
damlalar dökülüyor üzerimize

tüm köy koþtuk avluna
zeynep gelinle oturulmayacak damlarý
yuva yaptýðýn evine
avlunun eski tahta kapýsý ardýna kadar açýk
kullandýðýn el aletlerin duvarda asýlý
kaynak gözlüðünle
çeþmenin baþýnda kana kana su içtiðin tasýn
yeni demlenmiþ çayýn ocakta
çocuklarýn yesin diye çarþýdan aldýðýn çerezler tabakta
sen hemen geleceksin diye hazýrlanmýþ sofran ortada

Dudu hala der ki(anasý);
niye geldiniz hepiniz
bir oðlunun baþý için
doðruyu söyleyin
Yusufuma birþey mi oldu
canýmý vereyim
boklarýnýzý yiyeyim doðruyu söyleyin

bana oyun ettin
benim sýramdý
benim yaþýmdý
yusufum

Zeynep gelin der ki(eþi);
köyüm köyüm dedin
izmir den göçü sarýp geldin
hiç araba kulkanmadýk birimiydin
sen benim herþeyimdin
kara topraða
buz gibi topraða
ben seni nasýl vereyim
köyün aldý seni benden
ben buralarda duramamsensiz
çocuklarýma herkes acýyacak
ekmek verecek
ev ev dolaþtýn
çocuklarýn ilaç parasý için
muhtarlýk için oy istedin
muhtar seçildin de
süreni bitirmeye ömrün yetmedi

Lütfiye der ki;
kýzkardeþin aðýtlar yaktý
sarý gardaþým diye
daha fazla dinleyemedim

Ýzmirli zeynebim
Anadolum sahip çýkar sana ve çocuklarýna
köyümün ilk kadýn muhtarý sen olacaksýn unutma
sol yanýnda yaþatacaksýn yusufunu
yusufunun kalan süresini sen tamanlayacaksýn
sen alacaksýn çocuklarýna çerezlerini
sen tamamlayacaksýn projelerini
Ve hep yaþatacaksýn sol yanýnda yusufunu
sen benim köyümün ilk kadýn muhtarýsýn zeynebim

Nereye baksam senin eserlerin
demircilikti mesleðin
muhtarlýktý son dileðin
köyümde yapýlan bahar þenliðine çok emek verdin
herkesi sevindirdin
ayaðýn tetik
yüzün þendin
ölüm haberini alýnca
Ankara,istanbul,eskiþehir,izmir sel olduk aktýk avluna
harmanýný kaldýrdýn
samanýný balya yaptýrdýn

traktörünle son kez geçtin köyün içinden
kahvenin önünde durup
"Herkese çaylar benden dedin"
vedalaþtýn
helalleþtin
göletin kenarýndaki tarlaya
yapacaðýn bað evine
son kez sürdün traktörünü
ardýndan gelen
davar sürüsünün çobanýna arkana dönüp son bir kez seslendin
"bahçeye birþeyler ektim, davarý yayma dedin"

Ve iþte o an
direksiyon hakimiyetini kaybettin
bir karýþlýk göletin içine
savruldun gittin
Traktörün oldu azrailin
aldý seni altýna
direksiyon saplandý baðrýna
oracýkta
boynun kýrýldý can verdin
bir ah bile diyemedin
bir ah bile diyemedin
o çobanýn teliyle geldi kahveye
kötü haberin
akýn ettik
göletin baþýna
ilk gelen 40 kiþi zor aldý traktörü üzerinden
gölet seni yemiþ yutmuþ
Azrail üstüne çökmüþ
bir Ah bile diyemedin


Sosyal Medyada Paylaşın: