þimdi bütün roller yalnýzlýða verildi
tren geçsin
raylarýn çýðlýðýna
düþüreceðim intihar gölgelerini
ve kýr çiçeklerinin gözyaþlarýna dokunacak
bulutun sessiz elleri...
geceden çalýnmýþ düþleri sabah ayazýna terk edeceðiz
seninle biz
buluntu bir þiirden ( ki sen okusan yine can yücel küfürüne dönüþürdü aðzýnda)
terfi edilmiþ
kimliksiz bir yaz buluþmasýnda kalacak son sözlerimiz.
bir aðrýnýn en þiddetli yerinde duracak kalbim
belki bir yol kenarý
belki bir nehir
belki gün’e vurgun yapýlan saatlerden birinde
içimde o muhteþem tebessümün
caným
canim’a dokunduðu yerde nefesti, bir adým daha bir adým daha
her- aðýr gün
þimdi gideceðim her yarýndan vazgeçilmiþliðimin kalan öfkesi
benimle
senim’siz....