Müsvedde

Ah keþke tanýyabilseydiniz beni....

Þiirlerle bezenmiþ sevda kentinde,
Ucu çýkmazlara varan,
Yýkýk dökük bir sokak adýyým belki,

Þimdilerde,
Ekim teslimiyetinde bir hazan mevsimi,

Cüretini kaleminden alan,
Kocaman cümlelerin þiir birikintisi...

Kör bir demirciyim,
Ellerimde daðlanmýþ yaralarýmýn s/isli lekesi...
Lâl bir þarkýcýyým,
Saðýr bir kemancýnýn son bestesi
Gece teslim alýnca aydýnlýðý,
Yasaklanmýþ bir türkünün örselenmiþ ezgisi..

Yol kenarýna terk edilmiþ düslerin,
Istikametsiz bekçisi....

Ve bazen
Gelmeyen Nazým’ýn
Býkmadan baharlar kuþanan Pirayesi,
Yusufun yýrtýk gömlegine dolanmýþ
Züleyhanýn elleriyim belki...
Çok ça Leyla’yým,
Ahmed’in yada Mecnun’un gözlerindeki,

Ah keþke tanýsaydýnýz beni,
Kokusunu yitirmiþ bahcelerin inatçý fesleðeni
Sürgün akþamlarýn özgürlüge uzanan penceresi...
O benim iþte
Kendi ateþinde harmanlanmýþ sözcüklerin,
Elleri nasýr tutmuþ Þaire müsveddesi.....!

Yadigar Yeliz Yaman
Sosyal Medyada Paylaşın: