AZIĞINDAYIM SENSİZLİĞİN

Örsülediðim duygularýmla sesleniyorum..
dün yine hayalime düþtün..
gündüz takýverdi zifiri karanlýðýný
benliðimin aydýnlýðý isyanda...
karma karýþýðým þu yaptýklarýnýn karþýsýnda...
ah hayat ne yaptým sana...çoçukluðumuda sorgulama...
oysa zamaný teyet geçmedikmi çoðunda.
yakalayabildikmi gönlümüzce...
dibine vurmadýmmý yaþanýlan acýlarýn...
savaþ vermedimmi bir yudum sevgi uðruna..
þimdi ne var elimde..?
tutunuþumu yazýyorum etek uçlarýndaki yalnýzlýða...
kanadýný çýrpan, ak güvercin gönderdim yokluklarýnda...
sýr gibi çizdim resmini...çizdimde her bakýþým acýttý içerimi...
azýðýndayým sensizliðin çünki...
içimde çizili tertemiz duruyorsun ...kirletemem onu seninle þimdi...
yetimim ,öksüzüm , sensizliðe tahammülsüzüm...
yosun tutar belki birgün coþkularým..
sararýr umutlarým., kýrýlýr yarýnlar için beslediðim umutlarým..
kifayetsiz kalsa senli cümle baþlarým...
noktalanmasa güçlüklerle savaþan yaþamým..
senle var olduðumu ve sensiz yok olacaðýmý sakýn unutma ...emi caným...
18.04.2010
kumsaldaki ayak izi
Sosyal Medyada Paylaşın: