AK AKTIR KARA KARA
Akþam oldu..bir baþka çöküyor gece...
gözlerimdeki ýslaklýk hiç kurumadan düþer yerlere...
tutun düþlerim düþme.. tutun kirpiklerime...
Al, mor yaðdý üstüme.. ne farkeder karaya dönüþse..?
dünümden çalýnmýþ karalar var yüzümde...
Yalnýzlýðýmý aldým rýzýk ettim kadere..
ettim, ettimde... gidemedim onunla hiç bir yere...
çakýldým koskoca þehrin orta göbeðine..
düþlerimde siyah gülleri suladým süreklice..
suyu, can suyu sayýp binkere ölmesini engellercesine..
vefa gösterdim delirircesine ...
pencereme yaðan yaðmur sularýna karýþtý, gözümün yaþý..
ben aðladýkça gök bir baþka aðladý bana...
yitik hayalini çizdim, buhu tutan cama...
dört duvar yalnýzlýk odasýnda çizemediðim..
vuslata dair özlem resmidir duvarlara..
bekledim haftalar, aylarca bir umut çalacak kapýmý..
gün batýp çöktüðünde ümidin yýkýlan karasý, kavuþmalarýna..
beyaz_ siyah filimleri ondan severim...
Ak aktýr ,karada kara....
31.1.2009
kumsaldaki ayak izi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kumsaldaki ayak izi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.