Bir isim koyamadým Canýmý yakan sýzýya Boynumu büken, gözümü yaþla Varýmý yokla doldurup giden Geçtiði yerleri küle çeviren
Bir anlam veremedim Kemiklerime çöken karanlýða Benliðimi yok sayan, kaptan kaba Çalkalayýp döken insafsýzlýða
Ben birþey beklemedim Köþkler,arabalar ,hizmetkarlar Sadece saygý duyulmak Deðerli hissetmek istedim komþumun kýzý kadar
Ve zamaný tutamadým Taþtý nehirler gibi ,deliler gibi Avcumun teriyle kýrýþan Kaðýtlara üç beþ satýr sýraladým Gerisi hep ziyan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice aynacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.