Bir isim koyamadım Canımı yakan sızıya Boynumu büken, gözümü yaşla Varımı yokla doldurup giden Geçtiği yerleri küle çeviren
Bir anlam veremedim Kemiklerime çöken karanlığa Benliğimi yok sayan, kaptan kaba Çalkalayıp döken insafsızlığa
Ben birşey beklemedim Köşkler,arabalar ,hizmetkarlar Sadece saygı duyulmak Değerli hissetmek istedim komşumun kızı kadar
Ve zamanı tutamadım Taştı nehirler gibi ,deliler gibi Avcumun teriyle kırışan Kağıtlara üç beş satır sıraladım Gerisi hep ziyan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice aynacı Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.