Diyelim ki yaðmura tutuldun Islanmak aþk eyledi seni Baþý önünde yürüyen insanlarý özledin Ve sadakat koksun istedin toprak Kirlenmiþ ne varsa dökülsün bekledin Ýþte onu Eylül’de göreceksin
Diyelim ki iç çekiþlere tutuldun bir sabah Geceden kalma Islak kirpiklerin Mavi yosun gibi dalgalanýr gözün Titrek ellerinde sýcak kumlar istedin Ve Akdeniz havasýnda bir yar bekledin Tut hüznü hadi, þimdi Eylül’le güleceksin
Diyelim ki örtünmek istedin Patiska kumaþlarla sarmak bedenini Hep kalbinde bir Boþluk göreceksin Ayet-ayet çare dileyeceksin Yapraklarda bir edep göreceksin Mâsiva’dan kopunca gönül Vera adýnda Eylül’ü giyeceksin
Diyelim ki Aðaca özendin Ölürken dirilmeyi bilmek istedin Denizi Gökyüzünden sökeceksin Düþerken yapraklar, dalý besleyeceksin Hazan melodisini ezber edeceksin Ölümü þehadetle öldüreceksin Ýþte o zaman Eylül’de dirileceksin
Diyelim ki bir þair düþledin Çakmak-çakmak gözleri Kudüs gibi Meydan hep bir Direniþ hep bir özgürlük Kelimeleri türüyor coðrafyanýn çocuklarýndan Yürüyelim diyor arkadaþ yürüyelim Önce sevginin kalbine, sonra Zulmün üstüne Baþýný çevirince Eylül’e, yanýnda beni göreceksin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Davut Daşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.