ne yazýk ki benim babam göçüp gitti bu dünyadan... son gördüðümde iki damla yaþ dökülmüþtü gözlerinden, hoþçakal evlat gidip dönmemek, gelip görmemek var dercesine... veda edercesine... her sene-i devriyesinde aklýma düþer iki damla gözyaþý süzülür gözlerimden biri babam, biri kendim için... nefret ederim zamansýz gelen ölümlerden... benim babam, sonsuza gitti dedim... yandým... yandým... özledim... hala eksikliðini hissederim... üþürüm, donarým yanarým... ve; sen gideli babam, eksik kaldý bir þeyler.. soðuk kaldý.. anlamsýz kaldý..
(biri, 16.7.2014 - pelitköy)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bekir Birincioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.