aşk kaybetmektir

aþk kaybetmektir
önce bütün yollarý yürüdün
sonra anladýn ki
yola hiç baþlamamýþsýn

ama yüreðin yorulmuþ bir çocuk,
soluk soluða mola vermiþsin, mutluluða giden bu amansýz yolda
resimler çizmiþsin kendine, kaðýttan gemiler yapmýþsýn
ve rüzgarý arkana almýþsýn. denizin dalgasýný da
oysa unuttuðun bir þey vardý,
yaðmur sonrasý güneþ
gök kuþaðýný yeryüzüne býrakýyordu ardýnda

aþk kaybetmektir
sen kaybetmeyi sevdin

mavi sanmýþsýn, gri tonda bir buluttu oysa ölmek
yaðmur damlalarý toplamýþsýn göz çukurlarýnda
sonra üþümüþ yavru bir serçe. gözyaþlarýnda biriktirmiþ,
özlemlerin imlasýz tümcelerini

sarýlmak için bekliyorsun biliyorum, þehir karanlýk
geceler, gündüzler eþitleniyor bir bir
geceleri yakmak istiyorsun sonra, sonra gündüzleri
ve þehri havaya uçurmak istiyorsun
bir intihar bombacýsý gibi

sonra sen gidiyordun
þehri yalnýzlaþtýran da buydu tamda
ezberimde suretin kalmýþtý
ve bir bir ezberlemiþtim
avuç içime dokunan parmak uçlarýnýn hafifliðini

aþk kaybetmektir
sen kaybetmeyi sevdin.

Ýbrahim Dalkýlýç

14/09/2015
03:10 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: