lorin

yaðmurludur kirpiklerin
fýrtýnaya tutulmuþsun lorin

ellerin kýnalý
kýnalý kuzususun yetim çocuklarýn
ceylanlarýn sýðýnaðýsýn

senden sonra
kuþlar öksüz kaldý lorin
gök yetim
deniz mavisiz kaldý

yapraklar soldu
yeþermez oldu erik aðaçlarý
çocuklar sokaða inmez oldu
sokaklar talan
þehir harabe lorin

yavaþ yavaþ kýþ geliyor
kar yaðar inceden
sokaklar kapanýr
kapýlar örtülür
pencere önlerinde seyrederiz
içimize yaðan kar tanelerini

bir soðuk rüzgar
bir kýrýk tabure
ve demir parmaklýk
soðuk ranza
yetim bir çocuk gibi karþýmda
ve ben seninle özgürüm lorin

ibrahim dalkýlýç

Sosyal Medyada Paylaşın: