Kum/Çöl/Toprak Senfonisi

bir parça düþ sýzdý gökyüzünden
gecede
ve yalnýz....

ýssýz bir çölün ortasýnda diz çöken prensestin
ýslak ve kararsýz....

ayaklarýna serilen milyarlarca kum tanesinden biri;
yalnýzca biriydim ben!
büyüdüm büyüdüm kumul oldum
aþkla yandým çölün oldum

baðlasan durmaz çöller;
rüzgara emanet!
toprak olur doðarým
tek damlana hapset.




sekiz.sýfýrsekiz.ikibinçiftsýfýr
Sosyal Medyada Paylaşın: