İnsanları Bir Tek Anneleri Yalnız Bırakır

insanlarý bir tek anneleri yalnýz býrakýr
sanýrdým dünyada ve
geceleri
tesadüflerin peþinden giderdim
yalýnayak öfkeler býrakýrdým kaldýrýmlara
hangimiz en haklýydý
hangimiz yarým kalýrdýk
hangimiz sokakta doðururduk cümleleri
hangimiz daha anneydik bilemezdim

daha henüz yirmi birimdeydim
yalnýz yatmaktan korktuðumdan
babaannemi öldürmemiþtim daha
ve en çok -karþý cinsten de çok-
anýlarý yaralarýmdan ayýrmamaya direnen
penceremden gelen çaðla kokularý
aðlatýrdý beni

insanlarý bir tek gözyaþlarý yalnýz býrakýr
sanýrdým þehirde ve
geceleri
sessizliklerin peþinden giderdim
þarap þiþelerinden celladýma doðru geri sayardým
geceleri neden haklýydýk
geceleri neden çabuk biterdik
geceleri neden sensizdik
geceleri neden daha anneydik bilemezdim

daha henüz yirmi birimdeydim
masum aþklardan korunmak gerektiðini
unutmayacak kadar büyümemiþtim daha
ve en çok -karþý cinsten de çok-
bedenimi ruhumdan ayýrmaya direnen
dudaklarýma aldýðým darbeler
aðlatýrdý beni

insanlarý bir tek umutlarý yalnýz býrakýr
sanýrdým köylerde ve
geceleri...



Sosyal Medyada Paylaşın: