Artvin’i anmak bile büyük cesaret. Terk edip gitmek en büyük gaflet. Unutmak ise en büyük hýyanet Doðduðun topraðý unutmak var mý?
Yaþamýþsýn zamanýn da aþýyla doymuþ, Okullarýn da okuyup da adam olmuþ, Her taþýn altýna elini koymuþ. Þimdi Artvin den elini çekmek var mý? . Zamanýnda bilirsin göz de deðildi, Bilirsin bu kadar dil de deðildi, Her tarafý bizim di elde deðil di. Artvin’imiz bizim ele býrakmak var mý? Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.