Yavaþça kollarýný açtý yalnýzlýk Sýmsýký sarýldý boynuma Nede olsa eski dostuz Herkesle tanýþtýr buralarda
Gerçek dost Mevladýr elbet Yalnýzlýk dostluðun gölgesi deðil Evet , içimizde bir yerlerde yalnýzlýk Söylenememiþ bir söz Bakir göz yaþlarý misali En savunmasýz anýnda Ýçine doðru sýkýþtýrýr acýmasýzca
Ýlginç bir üçlüyüz þimdi biz Karanlýk , gece lambasý ve ben Bazen katýlýyor fare ve kedi týkýrtýlarý Sönük yýldýzlarla süslü gecemize
Dokunmuyor hiç kimseler yüreðime Ýnci , inci dökülür göz yaþlarým geceye Sarmýyor artýk kollar , yetim omuzlarým Tek tek kayboldu tebessümlerim Masalsý kaldý bütün güzel sözlerim Ve iþte yine Gayet kararlý , tavizsizce Yalnýzlýk beni çaðýrd
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer KURU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.