Kalakaldým gecenin pencereme vuran ýþýk süzmesinde
Sen tarafým yalnýzlýklarýn efkarýndan karaya vurmuþ
Ellerim yarama nokta atýþý yaparken
Gölgem sardunyalarý’mý okþuyor
Dargýn gibiyim bu aralar
Öfkesini ipe asmýþ kurumasýný bekler gözlerim
Gariban ruhumun pabucu çýkar her seferinde
Dar gelir duygularým aklýma
Ýþte bu günlerde
Nemli pýnarlarýmýn ýslak oluþu aðlayýþýmdan
Yaðmurun rahmetinden deðil
Acýlarýmýn beni çok aldatmasýndan
Ruhumun içine otað kurmasýndan
Nefretim kol geziyor bedenimde
Dur durak bilmeyen sancýlarým
Aðrýlarýma dirsek vurmakta
Sarhoþ gibi ayakta duramayan
Dalgasý bol hayallerimin
Ýçine ekilen sabit düþüncelerin enkazýnda
Tutsaklýk ip atlýyor boðulan ferayadýmda
Bu günlerde karaya vurdum
Tutmayýn ellerimden
Bir avuç dolusu hüzünle asmaya götürdüðüm bedenim
Gergin ürkek yüreðime düðüm atan sevdam
Suskun kalemimle sadece acýlarý karalýyor vakitsizce
Uykusuz geçen onca yelkovan saatlerin tutsaklýðýnda
Yutkunur dilim en olmazýn da aþký
Her seferinde hüzünlerim satýr aralarýnda gülümsedi,
Ne vardýysa bana yapýþýk bu günlerde
Var git iþine deli yüreðim,
Psikomanyak olmuþ duygularým darmadaðýnýk…
Nurcan BÝNGÖL Ereðli 09/09/2015