Sonra , nedenlere saklýyoruz kýrýntýlarý... Keþkeler sarýyor dört bir yanýmýzý...
Oysa kuþlarýn kursaðýna gitse ... Üzerine bir yudum da su içse... Allah’a þükredercesine, Mutlu uyanýr mýyýz biz ?
Olmasa da olur aslýnda... Ben doymasam da olur! Sen yanýmda olmasan da, Dünya dönmese de, Güneþ doðmasa da olur da... Olmazlar can yakýyor be usta !
Ýlham olan güzelliði sarabilmek. Ýçine sýðacakmýþcasýna sinene basabilmek. Söndürür gibi deniz fenerlerini, Zifiri karanlýðýnýn müptelasý olmak. Kor ateþi yar yerine sarmak gibi... Nefesini nefes bilip soluklanmak benimki...
Korkma , korkutmasýn düþlerim seni ! Ölüm gelmeden , kanatlarýn incilerini dökmeden. Acýyan , sancýyan her zerremi ben O’na teslim ettim usta !
Kimsem yok , karaya vuran Yunus bil beni ! Yönüm yok , yörüngem kayýp , acziyet içinde ... Bitik , bi’ çare kýyýna sýðýnmýþ bekliyorum usta...
Yol göster ! Akýllanýrým belki... Ya da boþ ver sen beni...
Yürek yangýný bu ! Söz dinlemiyor ki...
Yunus Özkan
6.9.2015 01:40 Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.