MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Ölümcül hançerler…
AZAP

-Ölümcül hançerler…











bu vatan ki çok eskiden beridir kinle kanatýlýyor
kanatýlacak da durmadan o pak mý pak yüreði
görkemi yok sahipsiz ve biçare kalmýþ orta yerde
kahpe bir paslý hançer saplý duruyor böðründe
Namýk KEMAL’ÝN kaldý bir yara gibi hep dilinde
bir kabus çökmüþ ki ne çöküþ
böðür de ki hançer arada bir de zalimce bükülmekte

Çýfýtlar cirit attýkça hep Fýrat ve Dicle kanýyor
ne bir gece ne de bir gün yüzümüze gülüyor
topraðýn baðrýna yýðýlýyor kan et ve kemik yýðýnaklarý
Sarýkamýþ’ta üþüyor kar altýn da yatan Osmanlý aslanlarý
asrýn aslanlarý düþünce Allah-u Ekber daðlarýna
yatýp da kalýverdiler üstlerinde koca bir buz daðý ile
bir padiþah aðlýyor ben Abdülhamit Han’ým niye
o gördü sadece ufuktan gelecek kahpe tayfunlarý
Vatan topraðý Çýfýtlara illa peþkeþ çekilecek diye
onlar ki iblisin mundar mý mundar torunlarý
ne bir dinleri vardý ne de bir parça da olsa imanlarý

bir vatan kanýyor sanki de bu onun kaderiymiþçesine
zýpkýn gibi delikanlýlar yad edip duruyor canlarý
taze gelin ve gelinlik kýzlarýn yüreðimizi yakýyor çýrpýnýþlarý
kan kusuyor bu vatanýn evlatlarý
köþe baþlarýný tutmuþ þeytanýn kancýk dönme hileleriyle
elleri de kollarý da sinsice baðlý
bir vatan ki ne vatan dünyaya bedel tüm insanlarý
ve göðü delen Hakkýn minareleri olan Ýstanbulluyla

Cordoba camiydi ilk iþaret kilise yapýlýp da ibadete kapatýlýnca
baðrýndaki gövdeler kesildi bir bir yüz elli altý adet has sütun
bir katedral yapýmý adýna
haçlý kahpe sinin bu aþüfte oynaklýðý
yedi yüz tanesi hala daha Ýslam adýna þerefiyle ayakta
Ayasofya da burada iþaretidir
ibadete açýlmayýþýyla hem de dururken baðrýmýzda
kapý artlarýn da ki gizli kalmýþ esaretimiz’in
Ayasofya küskün Ayasofya hep mahzun bu vatan topraðýnda

hiç bizim olamadý ki
bu garip tutulan itin mandasýna zincirli topraklar
sanki misafir gibi gidecek günü bekler de dururuz
daðlat ýlýyor hep analarýn köz olmuþ yürekleri
feryatta kötü býrakýlýr kadýnlarýmýz
burula burula o has mý has yürekleri
öz baðýrlarýndan çýkarýp da
hep kýnalayarak þehit veriyor topraðýn baðrýna yiðitleri

bu vatan bizi suçluyor ezeli bela eksiltmedi diye
ya yeni nesil size ne demeli bu denli duyarsýzlýk niye
kadýnlarýmýz açarken toprak için baðýrlarýný
sütü bozuk’tan aðamý olur gizleyip de dururlar þeytanlýklarýný
bu gidiþ felaket getirir vatan uðrun da aþk ile yananlar için
ateþ altýnda kahpece bir bir eriyip duruyorlar
bu vatan için hunharca harcanýp da gidiyor hep civan mertler

daima hep ayný çark dönüp de durur pusuyla tepemizde
oyun içinde oyun da vicdansýz züppe
hep gariban vatan evladý tutuyor yüreðimizi bizden önce
bir hançer ki ne hançer hiç çýkmýyor ki böðrümüzden
fark edilemiyor bile aklý kýt yetkililerce
bu bir kabus mu nedir kalýr mý dersiniz hep böyle
hiç çekilmez mi içimizden asýrlarca da
yok mu bir vatanýný seven ceddi Türk kendi Türk olan
böðrüm’üz de kaldý bu hançer pis pasý ilen
birde utanýp da sýkýlmadan
göðsü gere gere çýkýp da dururuz biz de bir haltmýþ gibi ortada…



(13.09.2015) AZAP…















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.