Ömrümden herþeyi aldýn geriye ne kaldý ki, Belki birkaç gece daha seni rüyalarýmda görecebileceðim. Birkaç zerre de gurur, Seni umursamaz gibi davranabilmem için. Bir de birkaç seferlik inatým kaldý. Kalbime raðmen seni unutabilmem için Nefesim zaten tükendi ! Sana seslenemiyorum artýk, Baðýrýp çaðýrsam da sesimi duyamýyorsun.
Ömrümden herþeyi aldýn geriye ne kaldý ki, Belki birkaç damla gözyaþým kaldý, Acý izlerini temizlemem için. Birkaç damla da kaným kaldý, Açtýðýn derin yaralarý kanayým diye. Ne zamana kadar yabancý gözlere, Kör gibi bakýp reddeceðim.
Seni seviyorum! Kaç tane yüz maskesi takmam lazým, Kendim gibi deðil de seni unutmuþ gibi görüneyim diye. Zaten her gün ölüyorum gömülüyorum diriliyorum, Yine de bendeki sen her zamanki gibidir. Ölümsüzdür...
Emir Kerküklü Sosyal Medyada Paylaşın:
emirkerkuklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.