KALDI...

Gönül baðlarýný gezdim dolaþtým,
Sazýmýn telleri aðýtta kaldý...

Kanýmdan mürekkep koydum kaleme,
Yazdýðým gerçekler kaðýtta kaldý...

Çýnarlar kurudu,kubbeler öksüz,
Þahinler köhnemiþ söðütte kaldý...

Vatan dedik,namus dedik atýldýk,
Yiðitlik ,þahanlýk öðütte kaldý...

Hakkýn bayraðýný tutan kollarýn,
Doðruluk sembolü umutta kaldý...

Erce ölmek þeref þanlý askere,
Allah için ölmek komutta kaldý...

O gözlerde riya,yüzlerde riya,
Gerçek Allah dostu soyutta kaldý...

Gönül defterine sýnýr çizildi,
Þimdi gerçek tapu boyutta kaldý...

Balkanlar ,Rumeli gönül yarasý,
Acýyla yoðrulan o yurtta kaldý...

Sarýldýk bir avuç Anadolu ’ya,
Buna þükür dedik avut ta kaldý...

Yaylada sürüler teslim yankiye,
Baþ baþa bir kuzu; bir kurtta kaldý...

Gönül yaralarýna ezanlar oldu deva,
Sürülen ruhlarýmýz bir acý dertte kaldý...

Sözü senet idi evlad-ý fatihanýn,
Þimdi can emanet namertte kaldý...

Geçitleri tuttu dünkü köleler,
Kanlý ip boynuma bir kerte kaldý...

Hudutlarda Mehmetler göðsünü siper eder,
Ýnan þanlý hesap var ; bu günden erte kaldý...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
20 Aralýk 2014







Sosyal Medyada Paylaşın: