B e n i m B e n

Zalimleri az sözlerle baðlayan,
Mazluma ah ettiren de benim ben.
Bir sel olup deli-dolu çaðlayan,
Ömre cefa tattýran da benim ben.

Her yüreðe bir adýmla giren de,
Aþk baðýndan dikenli gül deren de,
Gönlünü post yapýp yere seren de,
Aþa zehir kattýran da benim ben.

Acý ile keder ile dert ile
Bir gün gelir varýrýz o menzile.
Dikenleri her pazarda gül ile
Bir sepette sattýran da benim ben.

Bilmezsiniz ne hünerler var bende;
Alev bende, ateþ bende, kor bende…
Bir hiçim ya kalem elde tütende,
Ozana saz tutturan da benim ben.

Her mananýn altýndayým söz diye.
Her sevdanýn baðrýndayým köz diye.
Çok gelini çok ahmaða kýz diye,
Verip zurna öttüren de benim ben.

Can pazarý her yer benim sinemde.
Hayat vardýr her gecem de günümde.
Bakmayýn siz suyum zehir desem de,
Acýyý hoþ tattýran da benim ben.

Sosyal Medyada Paylaşın: