savrulmak da içten hem her üþüme son üþüme sisli bir rüzgarla biter yaðmura elbise telaþýnda... çare tanrý gibi soluðu yeryüzüme kimdir nedir demeden sevmeye eli çabuk fazla diretmez o da gider bilirim kafiyesi sonra bilsem kime...
tüm zaman pazar yanýndan geçip de su vermediðim aðaçlara kaldý iþim aklým öðlen uykularýna uzak fikrim en yakýn konuþma arasýna paydaþ bir keresinde uzaklýðýnýn öpüþ tadýný gözyaþlarýmla çizdim yeryüzüme... seni kimdir nedir demeden sevmeye elim çabuk fazla sürmez bu da yiter bilirim bakiyesi sonra bilmem kime...
hâlâ çocukkendeyim hâlâ karþýdan buraya kadar hepsi güzel ilk anlamýyla hâlâ annem hâlâ son anlamýyla da sönünce ýþýk karanlýkla oynamam isterim birlikte bir taþa dokunalým üþenmeden akþamsýz vedasýz bir oyuna baþlayalým hadi yoksun yazlarý unutup bulutlarýn hýzýyla ekeþerek davetsiz bir çaya gidelim fazla sürmez ölümlerle büyür acým bilirim karinesi sonra bilsen kimde...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.