bir ateþ gibi yürüdün kalbime kývýlcýmla baþlattýn seni sevmeyi özlem nedir tattýrdýn gözlerimden akan yaþým oldun rüzgarým güneþim herþeyim mutluluðumu çekip aldýn yetmedi kalbimide aldýn bir tek emanet olan bedenim kaldý þimdi sen yoksun ya o da ne ölü ne diri sadece bekliyor ölümün kapýsýna gelecegi günü habersizce ey sevgili sen sevmeden bilemezsin anlayamazsýn seni sevmeyi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
türkan canikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.