ey sevgilim sen benim sýgýndýðým bir liman su gibi muhtaç olduðum topragýmdýn sen öyle gittin ki sevgili ilk benliðimi býraktýn sonra yüreðimi en zoruda kalbimdi sevgili sen vardýn orda tek tutunduðum dalým baharda açan güllerimdin sonra soldun kýþ gibi buz kestin benliðimi meger unutmak kolaymýþda kalpten silmek kolay deðilmiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
türkan canikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.