Duymuyorsun çýðlýklarýmý sesleniþimi sana
Korkularým sensiz kalmaktan bilmiyorsun
Her özlem güzeldir
Hele ki özlüyorsa özlenen
Olmasan da yanýmda benimlesin bir tanem
Ah bir anlasan
Uykularýnda izinsiz rüyalarýndayým
Bazen bir meltem
Bazen de poyraz olurum
Eserim odanda
Gelir yüreðim uzanýr bedenine
Hafif bir örtü gibi sarar seni
Önler üþümelerini
Kýyamam uyandýrmaya seyrederim
Bekçi olurum baþ ucunda beklerim
Bitmek bilmez geceler uzadýkça uzar
Doðmaz güneþ bir türlü
Evrende yorgun benim gibi
Güneþin doðuþu ile yanaðýna
Kondurduðum buse korkutmasýn seni
Ýçimdeki yangýnlar diner belki
Geldiðimi bilmediðin gibi
Gidiþimi de bilemezsin
Gönüllü nöbetçinin senin ebedi
Hasretle sarýlýr bedenlerimiz
Derin bir ah çekerek
Karýþýr tenimizin kokusu birbirine
Çarpar yüreðim delice
Seni kaybetmek korkusuyla
Karanlýklarda deðil
Aydýnlýklarda da ol benimle...
Refik
09 . 09 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.