EL OLDUN BANA

Boþ ellerimi býraktým kalemin kanlý suyuna
O aðladý ...
Ben aðladým ...








Bende de tükendi bu aþk masalý,
Sevdaya savrulan yel oldun bana.
Sen bu ýzdýraba sustun susalý ,
Yamalý, eðreti, dil oldun bana ...




Kuþlar ötüþmüyor dalýmda nazla ,
Ýçimden hevesim sýzýyor hýzla ,
Islak býraktýðýn bu iki gözle,
Baktýðým, bir fincan fal oldun bana ...




Tükendim, kendimi çekemiyorum ,
Derdim derya olmuþ, çýkamýyorum ,
Bu aðýr öfkemi yakamýyorum,
Kederde yüzdüren, sal oldun bana ...




Geçen zaman aþkýn katili gibi ,
Gülmek miyadýmýn tatili gibi,
Sevmek, varlýðýnýn batýlý gibi,
Kavruldun, gönlümde kül oldun bana ...




Gelsen bile artýk ölmüþ say beni
Uçurum dibinde durmuþ say beni
Kendini, eliyle vurmuþ say beni
Ecele yürüten, yol oldun bana ...




El gibi dursan da, sever sarardým
Siyah saçlarýný, aþkla tarardým
Deðil daðý taþý, kalbi yarardým !
Ben ’’yarim ’’ diyordum, el oldun bana ...








Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ



_
Sosyal Medyada Paylaşın: