koca bir cehennem ateþinden korkmadan geçtiler
toz dumanlarýn altýndan
hissetmediler ve hissedeme diler bile vurulduklarýný
zaten çok ezel dendi vurgunluklarý
çok çokta önce kararlýydýlar girmeye vatan topraðýna
o an çakýlýp da kaldýlar onun öz baðrýn da
bir sancý girmiþti böðrüme iþte o anda
bir ürperti ile tir tir titremiþtim o kanda
serseri bir kurþun sanki bana saplanýp da kalmýþtý yýllarca
veya kahpe bir elden peydahlamýþ gibiydiler ihanetlerini
bin bir sancý kalleþçe peyda olup da
iþte o anda sarmýþtý yanýk yüreðimi
þahadet sözüne bayrak açmýþlardý bir kere
daðlarý aþarak ölümsüzlüðe varacaklardý güle oynaya
tüm melekler bembeyaz sarýp da sarmaladýlar þehitlerimi
ve bir Elazýð türküsü kavrulup da durdu dilimde
“mezireden çýktým aðrýyor baþým…
Mezire’den çýktým aðrýyor baþým
Dumdum kurþunuyla serildi leþim
Buna sebep olan arap kardaþým
Di deðme de deðme yaram derindir
Yaram saðalýrsa mevlam kerimdir”
Evet hak hakikate uymayýp da biz iblise kucak açtýk
ne yazýk ki biz olaný biteni hala daha anlayamýyoruz
veya anlamak mý istemiyoruz yoksa anlamýyor muyuz
biz görmüyoruz da bu dünyevi isteklerimizle
kopuyoruz onlardan sessizce tüm duyarsýzlýðýmýzla
ki dolunay olacaktý ortalýk hava bu denli bulanmasa
kýsmete ay ýþýðý yok kýsmen de kalleþliðin meçhul karanlýðý
kapattý zalimce bir bir üstlerini
o anda ay utanýyordu ay olamadýðý için kendi kendinden
oysa orda þafaktý birleþtiren tüm yürekleri
güne kalleþçe damgasýný vuramasaydý dönmeler
þu anda gözüme yine çöktü kan
her bir yanýmý kan kaplýyor durmadan akan
özümden kopup dað havasý istiyor yüreðim
oysa ki
ne müthiþ acýlar yakalýyor tüm bedenimi bir bilsen
ki beni hiç býrakmayan
kin güt memeliyim mi desem
cehaletine maðluptur diye dönme asýllý kardeþim
onlar hiç ses çýkarmadan dualarla uçuþta gittiler gökyüzüne
ya biz nasýl bakacaðýz utanmadan onlarýn yüzlerine
insanlýðýmdan utanýrken közler sardý beni tüm dimaðýmdan
oysa onlarýn
hep kala kalýyoruz bizler gölgesinin de gölgelerinde
ne duruyorsunuz daha yere batsýn sizin oy kavganýz
biz kardeþiz diye diye sanki de biz
önceden kardeþ deðilmiþiz gibi kardeþliði çekiþte aldýnýz
bunca hokkabazlýk da kime ve de niye
dedim ya çýkmak isteðim var hemen þu an çukurca ya
hiçbir þey yapamasam da
özümü ok gibi fýrlatacaðým üstlerine koca bir zýpkýn diye
bir anti tank mayýnýnýn yarasý kalsa da yüreðimde
bir kalleþ el hunharca dokunsa da en hassas yerime
hýrsýmý sürüyorum þehidimin o pak mý pak izinde
ve bin bir aðýz dolusu da tükürüyorum
canýmýza kasteden dönmelerin o pis ve karanlýk yüzlerine
bizi kalleþçe arkadan vurdular ya can evimizden
biliyorum ki onlar da öyle vurulacaklar
beyinsizliklerinden
elbette ki bir gün sonsuza dek koca bir hilal doðacak
biz mi düþtükçe þehitlerimin bir damla kaný topraðýma
bizim de yüreðimiz içinin içiyle hep parçalanacak
bir pulluk mevki makam ve çýkar uðruna
daima da bir hazan yapraðý gibi düþüyorlar
bin bir acýlar içinde hiç dur durak bilmeden peygamber ocaðýna…
(08.09.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!