Ýstanbul bir cennet gözümde
Seni yaþatýr içimde
Seyrediyorum yedi tepenin en yükseðinde
Hafif bir meltem esintisinde
Romantik bir müzik sesi
Bozuyor gecenin sessizliðini
Balýkçý kayýklarýnýn ýþýklarý göz kýrpýyor
Sen olmasan da hayalin gözlerimde canlanýyor
Yoksun yapayalnýzým kendimle
Yaþamak çok zor bu koca þehirde
Bilmiyorum nerdesin hangi yaban gönülde
Bir çarþaf gibi örtmüþ mehtap marmarayý
Yakomozlar göz kýrpýp konuþuyor fýsýldaþarak
Masallarda ki deniz kýzý ol yaklaþarak
Ýkimiz de tutalým bir dilek
Belki bir gün gerçekleþir diyerek
Hep bir koþturmaca olur bu saatlerde
Kimi evine götüreceði ekmeðin peþinde
Kimisi de geç kalmýþtýr gideceði yere
Oysa
Ben seninle sensiz
Yudumlarken piyer lotide kahvemi
Sen benden habersiz
Ben kendi halimde
Kaçýrýyorum gözlerimi çevremdekilerden
Sorgulayan meraklý bakýþlar rahatsýz ediyor
Ah be Ýstanbul
Bu kaçýncý kezdir aðlatýþýn
Yalnýzlýklar da kayboluþum
Seviyorum seni yine de her halinle
Biliyorum
Ben seni terk etsem de
Sen etmeyeceksin ...
Refik
08 . 09 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.