Küçücük elleri, Zarif parmaklarý, Umutla bakan gözleri, Ve yüreðinde küçücük hayalleri, Akdeniz’in mavisi ile son buldu. Okula gitmek isterdi eminim. Hayaller vardý zihninde. Çaldýlar umuda yolculuk sahnesinde Yok ettiler küçücük yavruyu. Teröre kol kanat geren amcalar, Saraylarý içinde yaþarken. Umuda yolculuktu sahnenin adý. Son perde hem hayallere kapandý, Hem küçücük hayal besleyen O küçük yavruya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abidin Göksel GÖKAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.